توالت ها فرصتی برای بازیابی مواد مغذی گیاهی از مواد غذایی است که تا حدی توسط انسان "فرآوری" شده است. اگرچه در حال حاضر بیشتر برای ایجاد آلودگی آب یا برای آلوده کردن محیط زیست و گسترش بیماری استفاده می شود.
- توالت ها و توالت های چاله ای: هر دو اساساً دارای ظرفی هستند که مدفوع را در خود نگه می دارد (نه یک مخزن سپتیک زیرا این امکان پردازش میکروبی را فراهم می کند)
- توالت های فلاش (متصل به سیستم جمع آوری فاضلاب
- توالت های فلاش (متصل به سپتیک تانک یا هاضمه زیستی ): وقتی به سپتیک تانک متصل می شود، پساب را می توان با استفاده از یک زمین زهکشی در خاک ریخت یا به عنوان کود استفاده کرد (احتمالاً هنوز نیاز به درمان دارد، حداقل در زمانی که با استفاده از مدفوع انسان). هنگام استفاده از یک هاضمه زیستی، دیگر نیازی به درمان ندارد تا بتوان از پساب به عنوان کود استفاده کرد و همچنین مقداری بیوگاز تولید می کند که می تواند به عنوان منبع انرژی مورد استفاده قرار گیرد. [1] اتصال یک توالت فلاش به یک هاضم بی هوازی مرجع 2 </ref> برای کاهش اندازه سپتیک تانک یا هاضم زیستی، بهتر است در صورت امکان، مصرف آب از توالت فلاش (به توالت با فلاش کم) کاهش یابد. .
- توالت های کمپوست
- خشک کردن یا خشک کردن توالت ها: این توالت ها به سادگی مدفوع را خشک می کنند و هیچ فرآیند کمپوست سازی ندارند. در آب و هوای خشک، خشک کردن/خشک کردن توالت ها ممکن است گاهی مناسب تر از توالت های کمپوست شوند. این به این دلیل است که هوای خشک محیط را می توان تشویق کرد تا از طریق محفظه مدفوع جریان یابد و رطوبت را از بین ببرد، در نتیجه مدفوع خشک و بی بو می شود. برخی از این توالت‌ها «توالت‌های UDD (Urin Diversion-Dehydrating)» نامیده می‌شوند. اینها اغلب از طریق استفاده از محفظه مدفوع یا لوله تهویه سیاه که سیاه رنگ شده و در معرض نور خورشید قرار گرفته اند، ادرار را کم آب می کنند.
- توالت های سوزاننده برقی فضولات را به مقدار کمی خاکستر تبدیل می کنند. آنها در لمس خنک هستند، آب و لوله ندارند و نیاز به دریچه هوا در دیوار دارند. آنها در مناطق دورافتاده که استفاده از تانک های سپتیک محدود است، معمولا برای کاهش بار مواد مغذی در دریاچه ها استفاده می شود.
- توالت آب دریا ؛ توسعه یافته توسط تسا ون دن برانت
- توالت وکیوم ; توسعه یافته توسط Grietje Zeeman /DeSaH
- توالت مایکروویو ؛ توسط جورجیوس استفانیدیس توسعه یافته است
- توالت جلبک ; توسعه یافته توسط Bas Ibelings ( NIOO-KNAW ) [2]
- واحدهای توالت قابل حمل: توالت‌های قابل حمل که گاهی به آن Porta loos نیز می‌گویند، در جشنواره‌ها، رویدادها، سایت‌های ساخت‌وساز و موارد دیگر برای ارائه گزینه‌های بهداشتی در جایی که اتصال فاضلاب اصلی وجود ندارد استفاده می‌شوند. توالت های قابل حمل، واحدهای مستقل با مخازن زباله جداگانه هستند که نیاز به تخلیه دارند.
همچنین به
منابع
- ↑ اتصال توالت فلاش به هاضم بی هوازی
- ↑ مجله NWT، فوریه ۲۰۱۲