چک لیستی از برخی از مسائلی که در برنامه ریزی شهری هنگام تدوین یا اجرای یک خط مشی یا طراحی باید در نظر گرفته شود:
- پراکندگی شهری و استفاده ناکارآمد از زمین باعث مشکلات مقرون به صرفه مسکن ، مشکلات حمل و نقل و استفاده از منابع محدود می شود .
- حمل و نقل : در بیشتر موارد جاده ها غالب هستند و توسعه از حمل و نقل عمومی پشتیبانی نمی کند و برای پیاده روی و دوچرخه سواری غیر دوستانه است .
- طراحی برای مقیاس انسانی ، به جای اتومبیل و تجارت . طراحی باید الهام بخش جامعه و ایجاد یک محیط زندگی دلپذیر باشد .
- هویت اجتماع یا محله بر احساس مکان و انسجام جامعه می افزاید. [ نیاز به تایید ] دسترسی به اکثر امکانات در منطقه محلی به این امر کمک می کند. یک اقتصاد محلی قوی (شامل یک ارز محلی یا سیستم مبادله ای؟) مدل غالب قرن بیستم منجر به انزوا، عدم آشنایی با همسایگان (که به جرم و جنایت کمک می کند) و بسیاری از سفرهای خارج از محله (به ویژه با ماشین) منجر می شود.
- توسعه یک‌بار مصرف در مقابل توسعه‌های استفاده ترکیبی. از زمان ظهور خودرو، دهه‌های اخیر یک بار مصرف را ترجیح داده‌اند. استفاده ترکیبی ممکن است باعث شود نیازهای بیشتری به صورت محلی برآورده شود.
- محیط زیست: آب و زباله
- محیط زیست: مصرف انرژی
- مقرون به صرفه بودن و دسترسی. تاثیر اجتماعی هزینه های مسکن
- توسعه منطقه ای - تمرکززدایی، احیای شهرهای کشور. چگونه، و بپرسید: چرا به آن نیاز است، چرا مردم ترک کرده اند؟
- برنامه ریزی کنیم یا نه؟
- چشم انداز و برنامه جامع؟ یا چند اصل ساده برای تشویق پایداری و کیفیت زندگی؟ توجه داشته باشید که پراکندگی حومه شهرها با مقررات ایجاد شد و محله های سنتی که به پر جنب و جوش ترین و مطلوب ترین نقاط شهرها تبدیل شدند، مقررات بسیار کمتری داشتند و قطعاً امروزه مجاز نیستند.
- نیاز به مشارکت جوامع محلی و اظهار نظر نهایی در جوامع خود.
- جوامع موجود: بهبودهای تدریجی و مرحله‌ای. چگونه جامعه ایجاد کنیم؟ چگونه می توان به تراکم مناسب و مسکن مقرون به صرفه دست یافت، زمانی که تمایل طبیعی ساکنان به مبارزه با تغییر است، به ویژه تغییراتی که ممکن است بر قیمت خانه آنها تأثیر منفی بگذارد. [1]
یادداشت
- ↑ به تضاد بین مسکن مقرون به صرفه (که عمدتاً تحت تأثیر میانگین قیمت بالای بازار مسکن است) و منافع ساکنانی که می‌خواهند قیمت خانه‌هایشان افزایش یابد، توجه کنید.