Ecomimicry
Ecomimicry is een overkoepelend concept dat wordt gebruikt om de praktijk van het nabootsen van de natuurlijke wereld in de technologische wereld te beschrijven. Het resultaat kan een product, een proces, een landschapsplan, een dienst, een innovatief gedrag, een landbouwsysteem, een kunstwerk, etc. zijn.
Er zijn twee belangrijke manieren waarop het concept is geïnterpreteerd:
1) Ecomimicry is de milieuvriendelijke versie van biomimicry (d.w.z. het gebruiken van de praktijk van biomimicry om milieuvriendelijke en sociaal responsieve technologieën te maken). Zie bijvoorbeeld "The Theory and Practice of Ecomimicry, Sustaining Gondwana Working Paper Series, Issue 3" van Alan Marshall (2007) of "Wild Design: The Ecomimicry Project, North Atlantic Books" van Alan Marshall (2009).
2) Ecomimicry houdt in dat ecologische omgevingen worden nagebootst in plaats van individuele organismen (d.w.z. dat ecosystemen en ecologische gemeenschappen worden gebruikt als basis voor het ontwerpen van kunstmatige systemen zoals fabrieken, steden en boerderijen). Zie bijvoorbeeld: Agriculture as a Mimic of Natural Ecosystems door EC Lefroy, RJ Hobbs, MH O'Connor, JS Pate (red.); Kluwer Academic Publishers
Voorbeelden van het concept ecomimicry die de twee hierboven genoemde interpretaties combineren, zijn onder meer:
-permacultuur
-industriële ecologie
-analoge bosbouw
De term 'ecomimicry' werd voor het eerst gebruikt tijdens de Greening of the Campus-conferentie van 2003 aan de Ball State University, maar vergelijkbare termen als 'biomimicry' en 'ecomimetics' werden al eerder gebruikt.
De term 'ecomimicry' wordt de laatste vijf of zes jaar steeds vaker gebruikt als overkoepelend begrip. Veel auteurs gebruiken deze term liever om hun ecodesign-ideeën te beschrijven dan de hierboven genoemde alternatieven.
Zo hebben de volgende personen het concept bijvoorbeeld gebruikt in hun universitaire onderzoek of in hun eigen praktijk:
-Neil B. Chambers. Urban Green: Architectuur voor de toekomst. Palgrave Macmillan. Juli 2011
-Maibritt Pedersen Zari, BIOMIMETISCHE BENADERINGEN VAN ARCHITECTONISCH ONTWERP VOOR MEER DUURZAAMHEID, SB07 Nieuw-Zeeland Artikelnummer: 033, School of Architecture, Victoria University, NZ
-Novotny, et al, Stormwater Pollution Abatement and Flood Control—Stormwater as a Resource, online gepubliceerd: 9 SEP 2010, Wiley Online.
-Marshall, A. en S. Lozeva (2009) 'De theorie en praktijk van biomimicry in vraag stellen', International Journal of Design and Nature and Ecodynamics, Vol 4, nr. 1, pp1-10.
-Het Ecologic Design Lab ( http://ecologicdesignlab.com/services/create/ )
-Neil Chambers ( http://web.archive.org/web/20121112175247/http://www.metropolismag.com:80/pov/20120516/re-imagining-infrastructure )
-Ecotone-onderzoeken