පාරිසරික හායනය යනු වාතය, ජලය සහ පසෙහි ගුණාත්මකභාවය වැනි සම්පත් ක්ෂය වීමෙන් පරිසරය පිරිහීමයි; පරිසර පද්ධති විනාශ කිරීම; වාසස්ථාන විනාශය; වන ජීවීන් වඳ වී යාම; සහ දූෂණය. එය නිර්වචනය කරනු ලබන්නේ විනාශකාරී හෝ අනවශ්‍ය යැයි පෙනෙන පරිසරයේ යම් වෙනසක් හෝ බාධාවක් ලෙස ය.
පාරිසරික උත්සුකයන් යනු පරිසරයට සිදුවන ඕනෑම මානව ක්‍රියාවක ඍණාත්මක බලපෑම් ලෙස අර්ථ දැක්විය හැක. පරිසරයේ ජීව විද්‍යාත්මක මෙන්ම භෞතික ලක්‍ෂණ ඇතුළත් වේ. මහත් කනස්සල්ලට හේතු වන මූලික පාරිසරික අභියෝග වන්නේ වායු දූෂණය, ජල දූෂණය, ස්වාභාවික පරිසර දූෂණය, කසළ දූෂණය යනාදියයි.
පාරිසරික හායනය එක්සත් ජාතීන්ගේ තර්ජන, අභියෝග සහ වෙනස්වීම් පිළිබඳ ඉහළ මට්ටමේ මණ්ඩලය විසින් නිල වශයෙන් අවවාද කරන ලද තර්ජන දහයෙන් එකකි. ආපදා අවම කිරීම සඳහා වන එක්සත් ජාතීන්ගේ ජාත්‍යන්තර උපායමාර්ගය පාරිසරික හායනය අර්ථ දක්වන්නේ "සමාජ හා පාරිසරික අරමුණු සහ අවශ්‍යතා සපුරාලීම සඳහා පරිසරයේ ධාරිතාව අඩු කිරීම" ලෙසිනි. පාරිසරික හායනය විවිධ ආකාරවලින් පැමිණේ. ස්වභාවික වාසස්ථාන විනාශ වූ විට හෝ ස්වභාවික සම්පත් ක්ෂය වූ විට පරිසරය විනාශ වේ. මෙම ගැටලුවට ප්‍රතිරෝධය දැක්වීමේ ප්‍රයත්නයන් අතර පාරිසරික ආරක්ෂාව සහ පාරිසරික සම්පත් කළමනාකරණය ඇතුළත් වේ. පරිහානියට තුඩු දෙන වැරදි කළමනාකරණය පරිසරය වැරදි ලෙස කළමනාකරණය කළ බලවේගයන්ට එරෙහිව ප්‍රජාවන් සංවිධානය වන පාරිසරික ගැටුමකට ද තුඩු දිය හැකිය.
