Farma grzybów w Chinach w szklarni słonecznej, „zasłony” w dół.Uprawa grzybów odnosi się do uprawy grzybów . W tym artykule ograniczamy się do uprawy grzybów nadających się do spożycia przez ludzi.
Zawartość
Gatunki grzybów i sposób uprawy
Dostępnych jest kilka rodzajów gatunków grzybów jadalnych. W przeciwieństwie do tego, co możesz założyć, wszystkie mają raczej podobne potrzeby środowiskowe, a mianowicie:
- bardzo wysoki poziom wilgoci
- temperatura 20 stopni Celsjusza
- żadna nie wymaga światła (ponieważ nie zachodzi fotosynteza), dlatego można ją uprawiać zarówno na powierzchni, jak i pod ziemią, a także w budynkach. Ogólnie rzecz biorąc, do uprawy profesjonalnej często uprawia się je pod ziemią lub w budynkach, ponieważ można tam lepiej kontrolować temperaturę i wilgotność (w zamkniętych pomieszczeniach).
Jednakże jedną z głównych różnic w uprawie jest rodzaj podłoża, na którym grzyby najlepiej rosną; różne rodzaje gatunków grzybów rosną lepiej na różnych rodzajach podłoża. Ogólnie możemy rozróżnić 2 rodzaje podłoża:
- drewniane kłody lub trociny
- obornik, kompost, słoma lub kombinacja któregokolwiek z nich
Używając drewnianych kłód, upewnij się, że używasz drewnianych kłód o średnicy około 5-15 cm, kłody muszą pochodzić z niedawno ściętych drzew (pociętych w okresie zimowym/spoczynku), o średnicy około 5 do 15 cm. Najlepsze rezultaty osiąga się przy stosowaniu Betula, Fagus i Quercus. Będziesz musiał wywiercić otwory, a następnie wprowadzić czopki czerwowe (zaszczepione drewniane czopki). [1] [2]
Lista gatunków
Jak wspomniano powyżej, zazwyczaj każdy rodzaj grzybów można uprawiać w dowolnym miejscu na świecie, stosując metodę 2 (nie podczas uprawy na zewnątrz, tj. na kłodach!), pod warunkiem kontrolowania temperatury i wilgotności. Mimo to wykorzystanie rodzimych gatunków w Twojej lokalizacji może mieć swoje zalety, ponieważ niektóre gatunki mogą preferować nieco wyższą/niższą temperaturę, lepiej radzą sobie z wahaniami temperatury,...
W tropikach często wykorzystuje się gatunki Pleurotus . W Europie najbardziej znany jest P.ostreatus . W Chinach powszechnie uprawia się P.abalonus lub P. cystidiosus . [ wymagana weryfikacja ] Inne gatunki uprawne to P.sajor-caju , P.florida , P.sapidus , P.eryngii , P. columbinus , P.cornucopiae i P.abellatus .
Gatunki, które warto uprawiać na kłodach lub trocinach:
- Laetiporus sulfureus
- Pleurotus ostreatus
- Hericium erinaceus
- Pholiota nameko
Gatunki, które należy uprawiać na oborniku, kompoście, słomie lub kombinacji któregokolwiek z nich:
- Agaricus campestris
- Macrolepiota procera
- Coprinus śpiący
- Twardnik japoński
- Agaricus bisporus
- Lepista naga
- Strofaria rugoso-annulata
Proces
Zaszczepianie / tarło
Zaszczepianie odnosi się do procesu wprowadzania zarodników lub kultury grzybni do podłoża zaszczepiacza. W przypadku stosowania obornika, kompostu lub słomy zaleca się wysterylizowanie podłoża przed zaszczepieniem, aby mieć pewność, że żaden inny (niejadalny) gatunek grzyba nie zapuści korzeni. W przypadku stosowania drewnianych bali sterylizacja nie jest oczywiście możliwa. ZERI na Uniwersytecie w Namibii bada sposoby wykorzystania drewna opałowego i bębnów. [3]
Inkubacja
Inkubacja to czas po zaszczepieniu i zanim grzybnia całkowicie skolonizuje substrat. Ponieważ grzyb nie ugruntował jeszcze swojej pozycji na podłożu i dlatego jest bardziej podatny na zanieczyszczenia. Należy zauważyć, że metoda wykorzystująca kłody wymaga znacznie dłuższego czasu inkubacji (od 6 do 12 miesięcy), podczas gdy druga metoda wymaga jedynie kilku tygodni.
Owocowanie
Po całkowitym skolonizowaniu podłoża może nastąpić owocnikowanie. Chociaż owocniki grzyba są powszechnie uważane za grzyby same w sobie, są one jedynie organem rozrodczym większego organizmu. W większości klimatów powszechne jest budowanie komory owocnikowej w celu zapewnienia właściwych warunków owocnikowania skolonizowanej grzybni substratowej do wydawania owocników. Warunki owocnikowania często obejmują światło, świeże powietrze, odpowiednią wilgotność i przestrzeń do wzrostu grzybów.
Charisterystyka różnych gatunków
W ramach projektu realizowanego w Ghanie, w którym uczestniczyli hodowcy grzybów z USA, wykorzystuje się grzyby Shiitake (Lentinus edodes). [4] Twierdzą, że są one odpowiednie, ponieważ:
- Uprawa shiitake jest tańsza i wymaga mniej pracy i wody niż boczniaki.
- Shiitake mają wysoką zawartość białka, 18% (pod względem objętości ustępuje tylko mięsu), mają niską zawartość tłuszczu, zawierają wszystkie niezbędne aminokwasy i przynoszą znaczne korzyści zdrowotne.
- Grzyby shiitake mogą poprawić ogólny stan zdrowia, ponieważ wzmacniają układ odpornościowy i zawierają związki przeciwwirusowe.
- Shiitake uprawiane na kłodach są odporne na choroby i tolerują suszę.
- Shiitake mają znajomy kształt grzyba.
- Mają trwałość 2-3 tygodni.
- Uprawiane na kłodach twardego drewna, a nie na blokach trocin, nie są podatne na zanieczyszczenia występujące w boczniakach.
Zastosowanie grzybów odpadowych
Każdy z grzybów przekształci odpady drzewne w materiał, który można strawić w biofermentatorze lub nakarmić zwierzęta gospodarskie . Konwersja tego typu jest ważna dla zrównoważonego rolnictwa . Odpady drewna, twarde łodygi roślin, łuski ryżowe i inne zdrewniałe materiały nie są łatwe do ponownego wprowadzenia do naturalnego obiegu energii i składników odżywczych . Jednak uprawiając boczniaki jadalne , uzyskuje się wartościowy pożywienie. Te, które nie są pożądane lub nie nadają się do spożycia przez ludzi, mogą służyć do karmienia zwierząt gospodarskich lub produkcji biogazu w biofermentatorach.
Kompost grzybowy (czasami nazywany także „kompostem z zużytych grzybów”) jest produktem ubocznym uprawy grzybów i często uważa się, że po dodaniu do gleby ma korzystne właściwości. [5]
Referencje i notatki
- ↑ Zaszczepianie kłód
- ↑ Encyklopedia HDRA dotycząca ogrodnictwa organicznego autorstwa Pauline Spears
- ↑ ZERI Namibia
- ↑ http://www.mushroomsinghana.org/
- ↑ Strona z kompostem grzybowym
- http://www.mushroomcompost.org/
- Niektóre z poniższych informacji pochodzą z Mycology Wiki na podstawie licencji SS-BY-SA.
Zobacz też
- Powrót do korzeni – organizacja
- Biokonwersja pozostałości organicznych dla społeczności wiejskich/16
- Mycoremediacja - wykorzystanie grzybów do rozkładu lub usunięcia toksyn ze środowiska
